Buona navigazione con NihilScio! | |||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Coniugazione di: acquiesco, acquiescis, acquievi, acquietŭm, acquiescĕre coniugazione: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = riposare, trovare quiete, acquietarsi, consentire, intr., (eng) = lie down to rest, acquiesce in, assent, subside,   (esp) = entregarse al descanso, dormir, morir, calmarse, hallar reposo, tener confianza, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego acquiesco tu acquiescis ille acquiescit nos acquiescīmus vos acquiescītis illi acquiescunt | Io trovo quiete quiete Tu trovi quiete Egli/Ella/Esso trova quiete Noi troviamo quiete Voi trovate quiete Essi/Esse/Loro trovano quiete |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego acquiescēbam tu acquiescēbas ille acquiescēbat nos acquiescebāmus vos acquiescebātis illi acquiescēbant | Io trovavo quiete Tu trovavi quiete Egli/Ella/Esso trovava quiete Noi trovavamo quiete Voi trovavate quiete Essi/Esse/Loro trovavano quiete |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego acquievi tu acquievisti, acquiesti... ille acquievit nos acquievĭmus vos acquievistis, acquiestis... illi acquievērunt, acquiērunt, acquievere... | Io trovai quiete Tu trovasti quiete Egli/Ella/Esso trovò quiete Noi trovammo quiete Voi trovaste quiete Essi/Esse/Loro trovarono quiete |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego acquievi tu acquievisti, acquiesti... ille acquievit nos acquievĭmus vos acquievistis, acquiestis... illi acquievērunt, acquiērunt, acquievere... | Io ho trovato quiete Tu hai trovato quiete Egli/Ella/Esso ha trovato quiete Noi abbiamo trovato quiete Voi avete trovato quiete Essi/Esse/Loro hanno trovato quiete |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego acquievĕram, acquiĕram... tu acquievĕras, acquiĕras... ille acquievĕrat, acquiĕrat... nos acquieverāmus, acquierāmus... vos acquieverātis, acquierātis... illi acquievĕrant, acquiĕrant... | Io avevo trovato quiete Tu avevi trovato quiete Egli/Ella/Esso aveva trovato quiete Noi avevamo trovato quiete Voi avevate trovato quiete Essi/Esse/Loro avevano trovato quiete |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego acquievi tu acquievisti, acquiesti... ille acquievit nos acquievĭmus vos acquievistis, acquiestis... illi acquievērunt, acquiērunt, acquievere... | Io ebbi trovato quiete Tu avesti trovato quiete Egli/Ella/Esso ebbe trovato quiete Noi avemmo trovato quiete Voi aveste trovato quiete Essi/Esse/Loro ebbero trovato quiete |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego acquievĕram, acquiĕram... tu acquievĕras, acquiĕras... ille acquievĕrat, acquiĕrat... nos acquieverāmus, acquierāmus... vos acquieverātis, acquierātis... illi acquievĕrant, acquiĕrant... | Io avevo trovato quiete Tu avevi trovato quiete Egli/Ella/Esso aveva trovato quiete Noi avevamo trovato quiete Voi avevate trovato quiete Essi/Esse/Loro avevano trovato quiete |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego acquiescam tu acquiesces ille acquiescet nos acquiescēmus vos acquiescētis illi acquiescent | Io troverò quiete Tu troverai quiete Egli/Ella/Esso troverà quiete Noi troveremo quiete Voi troverete quiete Essi/Esse/Loro troveranno quiete |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego acquievĕro, acquiĕro... tu acquievĕris, acquiĕris... ille acquievĕrit, acquiĕrit... nos acquieverĭmus, acquierĭmus... vos acquieverĭtis, acquierĭtis... illi acquievĕrint, acquiĕrint... | Io avrò trovato quiete Tu avrai trovato quiete Egli/Ella/Esso avrà trovato quiete Noi avremo trovato quiete Voi avrete trovato quiete Essi/Esse/Loro avranno trovato quiete |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego acquiescam tu acquiescas ille acquiescat nos acquiescāmus vos acquiescātis illi acquiescant | Io trovi quiete Tu trovi quiete Egli/Ella/Esso trovi quiete Noi troviamo quiete Voi troviate quiete Essi/Esse/Loro trovino quiete |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego acquiescĕrem tu acquiescĕres ille acquiescĕret nos acquiescerēmus vos acquiescerētis illi acquiescĕrent | Io trovassi quiete Tu trovassi quiete Egli/Ella/Esso trovasse quiete Noi trovassimo quiete Voi trovaste quiete Essi/Esse/Loro trovassero quiete |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego acquievĕrim, acquiĕrim... tu acquievĕris, acquiĕris... ille acquievĕrit, acquiĕrit... nos acquieverĭmus, acquierĭmus... vos acquieverĭtis, acquierĭtis... illi acquiev;ĕrint, acqui;ĕrint... | Io abbia trovato quiete Tu abbia trovato quiete Egli/Ella/Esso abbia trovato quiete Noi abbiamo trovato quiete Voi abbiate trovato quiete Essi/Esse/Loro abbiano trovato quiete |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego acquievissem, acquiessem... tu acquievisses, acquiesses... ille acquievisset, acquiesset... nos acquievissēmus, acquiessemus... vos acquievissētis, acquiessetis... illi acquievissent, acquiessent... | Io avessi trovato quiete Tu avessi trovato quiete Egli/Ella/Esso avesse trovato quiete Noi avessimo trovato quiete Voi aveste trovato quiete Essi/Esse/Loro avessero trovato quiete |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego acquiescĕrem tu acquiescĕres ille acquiescĕret nos acquiescerēmus vos acquiescerētis illi acquiescĕrent | Io troverei quiete Tu troveresti quiete Egli/Ella/Esso troverebbe quiete Noi troveremmo quiete Voi trovereste quiete Essi/Esse/Loro troverebbero quiete |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego acquievissem, acquiessem... tu acquievisses, acquiesses... ille acquievisset, acquiesset... nos acquievissēmus, acquiessemus... vos acquievissētis, acquiessetis... illi acquievissent, acquiessent... | Io avrei trovato quiete Tu avresti trovato quiete Egli/Ella/Esso avrebbe trovato quiete Noi avremmo trovato quiete Voi avreste trovato quiete Essi/Esse/Loro avrebbero trovato quiete |
IMPERATIVO | |
Presente | |
acquiesce acquiescite Futuro acquiescito acquiescito acquiescitote acquiescunto | trova quiete trovate quiete troverai quiete troverà quiete troverete quiete troveranno quiete |
INFINITO | |
Presente | |
acquiescĕre | trovare quiete |
INFINITO | |
Perfetto | |
acquievisse, acquiesse... | avere trovato quiete |
INFINITO | |
Futuro | |
acquieturum esse, acquieturam esse, acquieturum esse, acquieturos esse, acquieturas esse, acquietura esse... | essere per quiete |
GERUNDIO | |
acquiescendi, acquiescendo, acquiescendum, acquiescendo... | di quiete ad a quiete quiete da, con.. quiete |
SUPINO | |
acquietŭm | a/ad quiete |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che trova quiete |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.acquiescens Gen.acquiescentis Dat.acquiescenti Acc.acquiescentem Voc.acquiescens Abl.acquiescente, acquiescenti... | acquiescentes acquiescentium acquiescentibus acquiescentes acquiescentes acquiescentibus |
Femminile | |
Nom.acquiescens Gen.acquiescentis Dat.acquiescenti Acc.acquiescentem Voc.acquiescens Abl.acquiescente, acquiescenti... | acquiescentes acquiescentium acquiescentibus acquiescentes acquiescentes acquiescentibus |
Neutro | |
Nom.acquiescens Gen.acquiescentis Dat.acquiescenti Acc.acquiescens Voc.acquiescens Abl.acquiescente, acquiescenti... | acquiescentia acquiescentium acquiescentibus acquiescentia acquiescentia acquiescentibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che troverà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.acquieturus Gen.acquieturi Dat.acquieturo Acc.acquieturum Voc.acquieture Abl.acquieturo | acquieturi acquieturorum acquieturis acquieturos acquieturi acquieturis |
Femminile | |
Nom.acquietura Gen.acquieturae Dat.acquieturae Acc.acquieturam Voc.acquietura Abl.acquietura | acquieturae acquieturarum acquieturis acquieturas acquieturae acquieturis |
Neutro | |
Nom.acquieturum Gen.acquieturi Dat.acquieturo Acc.acquieturum Voc.acquieturum Abl.acquieturo | acquietura acquieturorum acquieturis acquietura acquietura acquieturis |
Coniugazione di: acquiescitur, acquiescebatur, acquietum est, - , coniugazione: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = riposare, trovare quiete, acquietarsi, consentire, intr., (eng) = lie down to rest, acquiesce in, assent, subside,   (esp) = entregarse al descanso, dormir, morir, calmarse, hallar reposo, tener confianza, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
acquiescitur | si trova quiete quiete |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
acquiescebatur | si trovava quiete quiete |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
acquietum est | si trovò quiete quiete |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
acquietum est | è trovato quiete quiete |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
acquietum erat | era trovato quiete quiete |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
acquietum est | fu trovato quiete quiete |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
acquietum erat | era trovato quiete quiete quiete |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
acquiescetur | si troverà quiete quiete |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
acquietum erit | sarà trovato quiete quiete |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
acquiescatur | si trovi quiete quiete |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
acquiesceretur | si trovasse quiete quiete |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
acquietum sit | abbia trovato quiete quiete |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
acquietum esset | fosse trovato quiete quiete |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
acquiesceretur | si troverebbe quiete quiete |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
acquietum esset | avrebbe trovato quiete quiete |